Οι μεταλλαγμένοι καλικάντζαροι

Του Αντώνη Δρόσου
Στα παλιά τα χρόνια, όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, οι γιαγιάδες άρχιζαν το γνωστό παραμύθι και τα εγγονάκια τους, με ορθάνοιχτα μάτια, άκουγαν για τα αερικά και τα ξωτικά, για τους τρομερούς καλικάντζαρους, που κάθε νύχτα του Δωδεκαήμερου κυκλοφορούν στους δρόμους του χωριού και στα χαλάσματα! Τα ίδια λέγανε και οι γιαγιάδες των αρχαίων Ελλήνων στα εγγονάκια τους, ότι οι ψυχές των νεκρών έβρισκαν την πόρτα του ‘Άδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού, χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.
Μα η αχαλίνωτη φαντασία των ανθρώπων δε σταμάτησε εδώ.

ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΣΤΗ ΧΟΜΟΡΗ (Δημιουργός Κώστας Δρόσος)

Homori

ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΧΟΜΟΡΙΤΩΝ 2008 (ΒΙΝΤΕΟ )

Από Ταινίες

ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ
http://www.gopetition.com/online/26893/signatures.html

ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ

ΟΧΙ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ

Δημοσιεύτηκε στις 30/6/09 από ανώνυμο. Έγραψε ο Κώστας Δαβανέλος. Απέστειλε ο Μιχάλης Ζυγορονίκος.

Σαφώς και δεν είμαστε ενάντια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας! Όπως δεν είμαστε και ενάντιοι στις Μεταμοσχεύσεις : αν και προκρίνουμε την προληπτική ιατρική, υποστηρίζουμε σαφέστατα την δωρεά ανθρωπίνων οργάνων – όχι όμως και την εμπορία τους ή ακόμη χειρότερα, την λήψη οργάνων χωρίς την συγκατάθεση του δότη. Υπάρχει κανείς που θα επικροτούσε την ευθανασία με σκοπό την λήψη οργάνων για μεταμόσχευση; Έτσι δεν πρέπει να υπάρξει και κανείς που να συμφωνήσει στην καταστροφή μοναδικής οικολογικής αξίας περιοχών, για την εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων ή Υδροηλεκτρικών Φραγμάτων.

Το στησιμοπερίμενε.

Το στησιμοπερίμενε.

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ

Ο νεοέλληνας συνέχεια «στήνεταν». Σε 10 λεπτά του λένε θα είμαστε εκεί κι έρχονται σε τριάντα. Σε δέκα μέρες θα σου στείλουμε τα χαρτιά. Και τα χαρτιά έρχονται στους δέκα μήνες. Στις εννιά θα έρθει ο γιατρός. Και εκείνος φτάνει στις δέκα και κουρασμένος απ’ τον ύπνο.

Το άγαλμα.

Του Αντώνη Δρόσου.
Σ’ ένα χωριό οι άνθρωποι συνέχεια μάλωναν μεταξύ τους. Οι μισοί δε θέλανε να βλέπουνε τους άλλους μισούς. Πήγαιναν οι γλεντζέδες να γλεντήσουν και στο τέλος μάλωναν. Οι κάτοικοι είχαν καταντήσΤο άγαλμα.ει καχύποπτοι. Ο ένας λοξοκοιτούσε το διπλανό του και εκείνος όλους τους άλλους. Μερικοί λέγανε πως ο διάβολος δεν αφήνει το χωριό να ηρεμήσει, γιατί έχει μπει στα σώματα μερικών ανθρώπων που κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους και κάποιοι άλλοι υποψιάζονταν, πως κάποιος Δεσπότης κάποτε το έχει αφορίσει.
Μια μέρα χτυπάει η καμπάνα.

Oι δύο δρόμοι.

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ

Χρόνια και χρόνια ζούσαμε, στο φόβο και στον τρόμο!

Βαφτίσανε τους μεν φρουρούς, τους άλλους συμμορίτες

τους γείτονες, του φίλους μας, τους χρωματίσαν όλους

την απειλή απ’ το Βορρά, την είχαν στο τσεπάκι,

διλήμματα να σπέρνουνε, να κυβερνούν τον τόπο.

Μα η αρκούδα πείναγε, κ’ έφαγε τα παιδιά της

Και μείναν’ οι ινστρούχτορες, χωρίς τον εφιάλτη,

και τα γαλιά, χωρίς βοσκό, χωρίς την καλαμίδια,

σκορπίσανε ελεύθερα, στ’ απέραντα λιβάδια

δίχως μπαμπούλα και ψευτιές, χωρίς τ’ αφεντικά τους.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΧΕΛΩΟΥ
389 Signatures http://www.gopetition.com/online/26893/signatures.html
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.
Δημοσιεύτηκε από το Γρηγόρη Τσούνη στις 13 Απρ. του 2009

Ο Αχελώος είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας (222 χλμ). Λέγεται και Ασπροπόταμος, γιατί τα νερά του, περνώντας από τη ζώνη του φλύσχη, παίρνουν ένα άσπρο θολό χρώμα που προέρχεται από τον άργιλο. Πηγάζει σε υψόμετρο 2.000 μέτρων από το Λάκμο του Μετσόβου στο κέντρο της Πίνδου, και χύνεται στο Ιόνιο Πέλαγος, στα νότια των Εχινάδων Νήσων.
Στην αρχαιότητα ο Αχελώος λατρεύτηκε επειδή

Η Εκπαιδευτική Κατάσταση στην Αιτωλ/νία

Η Εκπαιδευτική Κατάσταση στην Αιτωλ/νία

Του Αντώνη Δρόσου.

Οι δηλώσεις του Νομάρχη κ. Θύμου Σώκου στην «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», της 18ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009 προκαλούν ανησυχία και γίνονται αφορμή για ευρύτερο εκπαιδευτικό προβληματισμό.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του άρθρου:

1. Εκατόν σαράντα δύο αίθουσες διδασκαλίας στεγάζονται σε προκατασκευασμένα λυόμενα, τοποθετημένα σε αυλές σχολείων ή ακόμη και σε πλατείες χωριών τα γνωστά ΤΟΛ.

Το «τσακμάκι» του μπάρμπα Γιάννη.

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ

Για πολλά χρόνια Ταμίας στη Ναύπακτο υπηρέτησε ο Γιάννης Δημ. Δρόσος από τη Χόμορη. Του έλειπε από τη γέννα του το αριστερό πτερύγιο του αφτιού του και γι’ αυτό οι χωριανοί του τον λέγανε μεταξύ τους «κουτσάφτη». Αυτό όμως το σωματικό μειονέκτημα δεν τον εμπόδισε να διαθέτει ένα ακέραιο χαρακτήρα με σπάνιο ήθος και ευαισθησία στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Πέθανε φτωχός και τίμιος στο Αιγάλεω.
Την εποχή λοιπόν εκείνη κάποιος Ναυπάκτιος εξυπηρετήθηκε πολύ από τον Ταμία και πήγε και του είπε:

ΟΙ ΝΕΕΣ ΛΙΜΟΥΖΙΝΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ!

ΟΙ ΝΕΕΣ ΛΙΜΟΥΖΙΝΕΣ

ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ!

Μια μικρή εισαγωγή…
Όταν ο Καποδίστριας αποφάσισε οριστικά να αφήσει τη Ρωσία και να κατέβει για πάντα στην Ελλάδα,
πρώτη του δουλειά ήταν να πουλήσει τα έπιπλά του. Ήταν καλοκαμωμένα και ακριβά και αν τα έφερνε μαζί του στην Ελλάδα θα ήταν πρόκληση για τους φτωχούς Έλληνες. (υπάρχουν σήμερα καταστάσεις των πολιτικών που μπορούν να θεωρηθούν πρόκληση;) Τα πούλησε όλα και κατάφερε να εισπράξει απ' αυτά πενήντα χιλιάδες ρούβλια.
Όλα αυτά τα ρούβλια τα έστειλε σε Έλληνες σιτέμπορους στην Ο δησσό και τους παρακινούσε να προσθέσουν κι αυτοί ότι θέλανε. Με όλο το ποσόν θα αγόραζαν σιτάρι και θα το έστελναν στους Έλληνες που πεινασμένοι αγωνίζονταν για τη λευτεριά τους.
Οι Έλληνες σιτέμποροι της Οδησσού σεβάστηκαν την επιθυμία του Καποδίστρια και διπλασίασαν τις πενήντα χιλιάδες ρούβλια που τους έστειλε. (έδωσε το καλό παράδειγμα) Φόρτωσαν πέντε καράβια σιτάρι και στείλανε από ένα στα Ψαρά, στην Ύδρα και στις Σπέτσες. Τα άλλα δύο τα στείλανε στ' Ανάπλι για να εφοδιάσουν το στρατό.
Τώρα διαβάστε παρακάτω για τους σημερινούς μας άρχοντες πως δίνουν το παράδειγμα τους και ξανασκεφτείτε το! ΑΣ ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ…

Το κασόνι

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ

Ο Κώτσιος ζούσε σ’ ένα διπλανό χωριό. Γεωργοκτηνοτρόφος το επάγγελμα, σε κάποια ηλικία άρχισε να έχει παράξενες ανησυχίες. . Ποιός θα βρει τα σανίδια και ποιος θα τα καρφώσει, για να του φτιάξει το φέρετρο, όταν αυτός κάποια στιγμή θα πεθάνει. Κανένας δεν του φαινόταν κατάλληλος και μια μέρα αποφάσισε να το φτιάξει μόνος του. Φώναξε την απλοϊκή και καλόβουλη γυναίκα του, την Πολύτω, της έδωσε μια πρόκα, ξάπλωσε στη χωμάτινη αυλή του σπιτιού του και σταύρωσε τα χέρια του.
-Σημάδεψε, της λέει γύρω από το σώμα μου.

Ψηλός, γεροδεμένος, με γαλανά μάτια

Ο Βασίλης Κολοκύθας (1893).

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ

Ο Βασίλης Κολοκύθας, νέος 18 χρονών, ψηλός, γεροδεμένος, με γαλανά μάτια και περίσσια λεβεντιά, βρίσκεται στις 19 Ιουλίου του 1910 στο λιμάνι της Πάτρας και επιβιβάζεται, στο μόλις δύο χρονών νεοναυπηγημένο στην Αγγλία υπερωκεάνιο «Πατρίς των αδελφών Εμπειρίκου .
Παρέα έχει το συγχωριανό του Γιάννη Παπαθανασίου (Πατέρας του Ανδρέα), που ήταν τότε 39 χρονών.

Ο ψιλοκομμένος καπνός.

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ.

Ήταν τότε, μολογάει σήμερα ο Αντώνης Κοτσώτας, που ένα κομμάτι ψωμί όποιος τυχερός το είχε, τον θεωρούσαν προνομιούχο. Αποτελούσε πολύτιμο απόκτημα. Η κατοχή, η φτώχεια, η ταλαιπωρία και τα απρόοπτα πήγαιναν όλα μαζί. Στο χωριό οι περισσότεροι νοικοκυραίοι είχαν το κομμάτι αυτό και το κουμαντάριζαν έτσι, ώστε να τους φτάσει να περάσουν όλο το χρόνο. Εγώ και ο Κουμπούρας (Αλέκος Θεοφάνης) και δεν είχαμε αλλά όλο και κάτι περισσότερο ζητούσαμε. Πεινασμένοι όπως ήμασταν,

Ο λογοκόφτης.

ΤΟΥ ΑΝΤ. ΔΡΟΣΟΥ

Το μεθύσι εκδηλώνεται με πολλούς και διάφορους τρόπους. Η κατάχρηση μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες. Άλλος γελάει για το τίποτα και άλλος κλαίει για τα πολλά που έχασε και για τα λίγα που έχει. Άλλος μαλώνει δίχως αιτία και ένας άλλος τύπος γίνεται ο γραφικός της γειτονιάς. Για μερικούς πότες ο χρόνος επικοινωνίας μαζί τους είναι οι πρώτες πρωινές ώρες.Μετά «τρία πουλάκια κάθονταν και πίναν και ταμπάκο».

Ο Περικλής όμως ο Μπετονάκιας, όταν έπινε, δεν είχε το Θεό του.