ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ: Δύο πιοήματα για τα γήπεδα

Δυο ποιήματα για απαγγελία  στα γήπεδα,  λίγο πριν την έναρξη κάθε αγώνα. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον!!

Κώσταινα
Κώσταινα ψωροκώσταινα
τι σούμελλε να πάθεις
τους γάμους τι τους ήθελες
μ’ αυτούς τους νταβανζήδες;
Σε κούρεψαν, σε γδύσανε,
στη γωνιά σε στήσανε.
μιζαδόροι, τραμπαδόροι
ελεεινοί κομπιναδόροι.


Είδες Κώσταινα τα χάλια
γάμους κάνεις με ρεμάλια
σε χτυπάνε, σε πηδάνε
και στο δρόμο σε πετάνε.

Ξοπίσω έτρεχες τρελή
χωρίς μυαλό και γνώση
Κωσταντίνο,  Κωσταντίνο,
μπήκες δόλια  στα βαθιά!!
Κώστας  ένας, από πάππου,
Κώστας  άλλος, από θειό,
το τομάρι μας κρεμάσαν
μας πουλήσαν στο χτικιό.

Είδες Κώσταινα τα χάλια
γάμους κάνεις με ρεμάλια
σε χτυπάνε, σε πηδάνε
και στο δρόμο σε πετάνε.

Κώτσιουμ’

Κώτσιουμ’ πως τα κατάφερες

για να πρωθυπουργέψεις;

Μήπως ο θειός σε μύρωσε,

σε ξόρκισεν η θειά σου,

και πήρες την πατρίδα μας

και στον γκρεμό την πήγες, 

με σκούφιες και με άλογα,

πέταλα και σαμάρια;

Μήπως σ’ ευλόγησεν Ευφραίμ

σε πέταξε στα βάτα,

σε τύλιξε στα ράσα του

στους παρατρεχαμένους

και τράβηξες το δρόμο σου

με τούμπανα και λιαπηδες

και μόλους τους λεχρίτες;

Ρημάξατε τον τόπο σας

ηλίθιες μαϊμούδες

συρτάρια άδεια αφήσατε 

και τρύπιους ντενεκέδες.

Κώσταμ’ ο θειός σε μάτιασε,

σε μπούφλιασεν η θειά σου;

εμάς στη φτώχεια έστειλες

στο διάολο τν’αφεντιά σου!